Houtskeletbouwer Lab15 liet ons de keuze of we dit zelf wilden doen of door hen lieten uitvoeren. Het is een "gemakkelijke" post om in te besparen omdat het geen technisch ingewikkeld werkje is, maar het vraagt veel aandacht. Gelukkig heeft mijn ma veel geduld en aandacht voor detail. Zij kreeg de verantwoordelijkheid voor de luchtdichting.
Naar de vloer wordt het Proclima-doek vastgeplakt met een primer en Orcon. Op de wand gebeurt dit met gele Sicrall-tape. Tussen de "bakken" van de wanden gebruikten we de zwarte luchtdichtingstape die wat duurder is, maar ook beter vochtbestendig omdat de bouw bij het begin van het afplakken nog niet helemaal dicht was. Bij een wind- en waterdichte bouw mag dit perfect met de gele tape.
Hier zijn de gaten waar de isolatie ingeblazen moet worden nog open.
In de technische berging moesten er een aantal leidingen dicht tegen de kant lopen, en ik wou hiervoor de luchtdichtingsdoek niet doorboren. Daarom heb ik het opgelost met houten latjes die ik verderop in de betonplaat vastschroefde.
Om te testen hoe goed we gewerkt hebben werd de luchtdichtheid al eens op voorhand getest met een blower door test. Deze heeft geen betekenis voor de EPB, maar dan kan je eventuele luchtlekken nog opsporen voor je afwerking helemaal klaar is.
De gekende gaten door de gebouwschil (ventilatie, beluchting afvoeren) worden dichtgemaakt met balonnetjes. De afvoeren waar geen sifon in zat had ik al afgeplakt met luchtdichtingstape.
De ventilator wordt ingeschakeld en er wordt gemeten hoeveel lucht er nog naar binnen getrokken wordt.
Het grootste vraagteken was het kattenluikje. Aangezien onze kat Beestje graag vrije toegang heeft tot de woning moest ik op zoek naar een luchtdichte oplossing.
Ik vond op internet twee oplossingen. Het ene was een Oostenrijks systeem (als mijn geheugen mij niet bedriegt), dat elektrisch openschuift zoals in Star Trek. Het werkt op basis van de chip van je huisdier. Het kost 1500€. Voor dat geld mocht Beestje zijn brokjes in de garage opeten.
Na wat verder zoekwerk kwam ik terecht op de website https://energyefficientdogdoors.com/ die, spijts de naam, ook kattendeurtjes verkoopt. Ik liet er twee overkomen uit de VS. De importtaksen waren ongeveer even duur als de luikjes zelf, helaas. Ik denk dat je met de leren flappen alleen eigenlijk ook wel iets kan opbouwen, het gehele deurtje is gemonteerd op een - weliswaar proper in elkaar gestoken - houten kader die je zelf eigenlijk ook wel in elkaar kan knutselen.
Eigenlijk is de opbouw van het kattenluik zeer simpel, er zitten twee magneetstrips die voor de sluiting zorgen tussen de flappen. Ik vroeg me af hoe dat ging afsluiten bij de test; het luikje zit immers zeer dicht bij de voordeur waar de blower door test plaatsvindt.
Het resulaat was zeer goed: bij een verschil van 50Pa was het aantal luchtverversingen per uur 0.41 bij onderdruk en 0.33 bij overdruk. Dit is beter dan de vereiste voor passiefhuis (<0.6). Moeders missie is dus geslaagd!
Comentarios